اسماءالله و کتبش را به سخره نگیرید و ادعاهای باطل نکنید!

بسم الله الرحمن الرحیم

وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَن سَبِیلِ اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَیَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ ﴿لقمان: ٦﴾

موضوع: بررسی آیات 13 تا 15 بخش سوم کتاب خروج (شموت) از تنزیل تورات عظیم و بررسی معنایی کلمه "یهوه"

ابتدا اجازه دهید به بررسی آیات 13 تا 15 باب سوم صحیفه خروج (شموت) از تنزیل تورات مقدس بپردازیم. :

خلاصه آیه 13: در این آیه موسی نبی به الله سبحانه تعالی میگوید: که من به سوی فرزندان اسرائیل خواهم رفت و خواهم گفت که اله پدران شما من را مبعوث گردانده. سپس آنها به من خواهند گفت، این الهی که تو را مبعوث کرده کیست؟ من چه جوابی به قومم بدهم؟

خلاصه آیه 14: الله سبحانه تعالی در این آیه تورات می فرماید: "اهیه آشر اهیه"

توجه: رسم الخط عبری را از راست به چپ و مانند عربی و فارسی میخوانند

سپس الله سبحانه تعالی در ادامه آیه، تاکید می فرماید: پس به فرزندان اسرائیل بگو که "اهیه" مرا فرستاده است:

 بنابراین اسمی که الله سبحانه تعالی به موسی میدهد عبارت است از: (اهیه)

حال ریشه این اسم مبارک و تلفظ این ریشه را در تصویر ذیل می بینیم:

حالا این ریشه را صرف میکنیم، اما قبل از آن توجه شما را به این نکته مهم جلب میکنم:

توجه: در لسان تورات، فقط دو حالت فعلی وجود دارد: افعال کامل Perfect و افعال ناقص Imperfect. یعنی برخلاف ساختار صرف و نحو عرب و انگلیسی، اصلا چیزی به نام سه زمان ماضی، مضارع و مستقبل در ادبیات عبری توراتی وجود ندارد. حتما تا اینجا متوجه شده اید که با این حساب هیچ ترجمه ای از تورات چه به یونانی و چه انگلیسی یا عربی، حق مطلب اصل لسان تورات را ادا نخواهد کرد، مگر اینکه هر کلمه ای از تورات را بنا به شرایط آیه با یک جمله (حداقل) توضیح دهند و همینجا ریشه بسیاری از سوءتفاهم ها و مشکلات ترجمه ای شکل میگیرد. دقت کنید که ساختار ادبیات تورات "فعل محور" است و ساختار ادبیات مابقی زبانها "زمان محور" (گذشته، حال، آینده). همچنین بطور خلاصه فعل کامل، دلالت بر کاری دارد که انجام شده است و فعل ناقص دلالت بر کاری دارد که هنوز کامل نشده و ادبیات توراتی همین کامل شدن یا نشدن هاست. حال به صرف ریشه بالا می پردازیم:

همانطور که در تصویر می بینید، صرف آن ریشه (ه.ی.ه) ما را به همان نام مبارکی که در آیه 14 باب سوم از صحیفه خروج تورات عظیم آمده است می رساند که فعل ناقص و اول شخصی است که آنرا به کسر الف میخوانند "اهیه" . همچنین یکی دیگر از تکرارهای همین فعل در آیه 12 باب چهارم صحیفه خروج آمده است که در تصویر بالا می بینید. مترجمین این کلمه را به گزاره های ذیل ترجمه کرده اند که همگی آنها صحیح است و ایده فعل ناقص و بدون زمان لسان تورات را می رساند:

 

ترجمه واژه اهیه هر سه عبارت ذیل را در بر میگیرد:

من وجود دارم

من وجود خواهم داشت

من هستم

پس معانی (نه معنا!) آن عبارت "اهیه آشر اهیه" از قرار ذیل است:

ترجمه "اهیه آشر اهیه" همه عبارات ذیل را شامل میگردد:

من وجود خواهم داشت چون من وجود خواهم داشت

من وجود دارم چون من وجود دارم

من همان هستم که هستم

من همان خواهم بود که خواهم بود

من همان هستم که وجود دارم

ملاحظه کنید که علیرغم اینکه ترجمه های فوق زمانهای گوناگون در زبان فارسی دارند، اما همگی آنها برای توصیف جمله " اهیه آشر اهیه" صحیح می باشند و نکته سر همان بدون زمان بودن فعلهای لسان مقدس تورات است که در تذکری که بالا نوشتم تفصیلش آمد. زبان شناسان معتقدند که برای ادای حق ترجمه، همه عبارات فوق باید ذیل آیه قرار گیرند در غیر اینصورت ترجمه کامل نیست! آگاه باشید که هیچ مترجمی همه این معانی را ترجمه نمیکند و او بر حسب سلیقه شخصی و ویژگیهای زبان مقصد، یکی از گزینه های فوق را به دلخواه انتخاب میکند، که این مدخلی برای انواع سوء تعبیرها و تعبیرات شخصی در  ترجمه تورات عظیم به زبانهای دیگر ایجاد کرده است.

حال به بررسی آیه اصلی مورد تفحص این یادداشت یعنی آیه 15 می پردازیم، لطفا دقت کنید:

خلاصه آیه 15: و الله تعالی به موسی گفت، پس به فرزندان اسرائیل بگو که (ی. ه . و . ه) ، اله پدرانتان، اله ابراهیم، اله اسحاق و اله یعقوب تو را فرستاده است. این نام من است. و این نام یادبود از نسلی به نسل دیگر است.

برادران و خواهران مسلمان، بنابراین الله تعالی بار دیگر (سومین بار) یکی دیگر از اسماءش را به موسی نبی در آیه 15 عنایت میکند و بر روی آن تاکید می فرماید. این بار این اسم ذیل است: 

ملاحظه فرمودید؟؟ به چشم ببینید که دو کلمه (اهیه) و (ی.ه.و.ه) از یک ریشه آمده اند. به ریشه این دو فعل نگاهی کنید و از جهل و تمسخر اسماء الله بپرهیزید! در ذیل ریشه کلمات "اهیه" و "ی.ه.و.ه" را از بالا به پائین می بینید.

این ریشه دومی (ه.و.ه) دقیقا در صرف و معنی و استفاده به مانند ریشه اول (ه.ی.ه) می باشد و دقیقا به مانند فعل اول حالت ناقص Imperfect دارد. حال ریشه دوم (ه.و.ه) را نیز صرف می نماییم:

پس ملاحظه کردید که با صرف فعل ناقص سوم شخص ریشه (ه.و.ه) دقیقا به همان واژه (ی.ه.و.ه) می رسیم که به معنای "او زنده و موجود بود، هست، خواهد بود" می باشد.

لذا کلمه قرمز رنگ تصویر فوق (ی.ه.و.ه) که همان اسم مقدس الله است بصورت ذیل تلفظ میگردد

بهترین تلفظ "ییه وه" است نه الزاما یهوه!

حال به آیاتی از قرآن کریم توجه کنید که معنای اسم مقدس ییه وه "او زنده و موجود بود، هست، خواهد بود" که هزاران بار در آیات تورات مقدس بکار رفته است را تایید می نماید: 

إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکْرِی طه: ١٤

(تذکر) می بینیم که چون تورات در قرآن هم فرموده: همان الهی هستم که جز من اله هدایتگری نیست

 لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ رَبُّکُمْ وَرَبُّ آبَائِکُمُ الْأَوَّلِینَ – دخان 8

(تذکر) می بینیم که چون تورات در قرآن هم فرموده: پروردگار پدران اول شما بوده ام

" پس به فرزندان اسرائیل بگو که (ییه وه) ، اله پدرانتان، اله ابراهیم، اله اسحاق و اله یعقوب تو را فرستاده است. این نام من است. و این نام یادبود از نسلی به نسل دیگر است."

آیات را می بینید یا عده ای هنوز میخواهند اسم مقدس "ییه وه" را انکار نمایند؟؟ شرمندگی اینها بماند برای آن کس و کسانی که بدون علم به الله و کتب محفوظش افترا میزنند.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ ﴿آل‌عمران: ١٠٢﴾

منبع تصاویر: Ancient Hebrew Research Center

توجه: بحمدلله این یادداشت را در 9 دی سال 91 بعد از کلی تنبلی تصحیح کردم. این موضوع را هم مطرح نمایم که بعید نیست که لفظ "یاهوه" که از قدیم بین درویش مسلکان دوره گرد تهران مرسوم بوده است، یک نوع گرته برداری از همان اسم مقدس "ییه وه" یا "یهوه" بوده باشد. به هر حال آنچکه مهم است معنا و عملکرد این اسم بود که در این یادداشت از ابتدای تالیف به درستی روی آن تاکید شده بود و در تورات مقدس و آیات قرآن کریم آیات همسنگ آن ارائه شد. والسلام.