دو روی یک سکه

بسم الله الرحمن الرحیم

شان و منزلت یک فاحشه چه ارتباطی با یک مشرک دارد؟  

این سوال وقتی ایجاد شد که هنگام مطالعه تورات هدی با کلمه عبری זנה (زنه) مواجه شدم و با رجوع به دیکشنری عبری دو صورت ترجمه آن کلمه ظاهر گردید: "ارتکاب فاحشه گری" و "ارتکاب شرک". تصویر ذیل از دیکشنری استرانگ گرفته شده است. به کلماتی که با زیرخط قرمز معانی کلمه (زنه) را تبیین کرده اند، دقت کنید:

همانطور که در تصویر فوق ملاحظه میکنید دیکشنری استرانگ در پرانتزی بعد از "ارتکاب شرک" به صورت خلاصه عقبه معنایی آنرا به ماجرای همسر یهوه بودن متصل نموده است. حال با رجوع به قرآن کریم سرنخ جالب تری را می یابیم که همان آیه 3 از سوره مبارک نور است:

الزَّانِی لَا یَنکِحُ إِلَّا زَانِیَةً أَوْ مُشْرِکَةً وَالزَّانِیَةُ لَا یَنکِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِکٌ وَحُرِّمَ ذَٰلِکَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ ﴿النور: ٣﴾

 مرد زناکار، جز زن زناکار یا مشرک را به همسرى نگیرد، و زن زناکار، جز مرد زناکار یا مشرک را به زنى نگیرد، و بر مؤمنان آن حرام گردیده است.

سوال این است که چرا فردی که اعتقادات شرک آمیز دارد علیرغم حتی تحصیلات، شخصیت و طبقه اجتماعی، به دستور قرآن کریم شان و منزلتی مساوی با یک فاحشه را کسب می نماید؟ پاسخ به این سوال را باید در بررسی عملکرد این دو نقش جستجو کنیم:  

عملکرد فاحشه

یک فاحشه، به هر سمت و سویی برای زناکاری می رود. گاهی به این سمت، گاهی به آن سمت. گاهی به این مرد، گاهی به آن زن. گاهی شماره ای به این میدهد، گاهی عشوه ای به آن! این عملکرد یک فاحشه است. اما اگر او را محدود به یک فرد واحد کنیم و از او پیمان عقد بگیریم که انحصارا با این فرد در ارتباط باشد، او دیگر فاحشه نیست، بلکه به همسری کسی درآمده است.

عملکرد مشرک

یک مشرک هم چون یک فاحشه به هر سمت و سویی رو میکند. او گاهی درخواستش را از درگاه فلانی می طلبد، گاهی دعا به سمت درگه دیگری می برد و لحظه ای بعد با یک "یا فلان" دلش به نام دیگری آرام میشود! این عملکرد یک مشرک است. حال اگر او انحصارا درگاه واحد "الله" را مد نظر بگیرد و دعا و تضرع و نیاز و حاجاتش را فقط از درگاه الله طلب نماید، دیگر او مشرک نیست، بلکه فردی مومن است.

پس شرک، روسپی گری دینی است و مشرک کسی است

که در دین، چشم به وجه غیر الله دوخته است

به همین خاطر است که شان و منزلت زناکار و مشرک از نظر قرآن کریم و تورات هدی در اصل دو روی یک سکه اند و از اینروست که نکاح با این دو برای مومنان حرام است:

وَلَا تَنکِحُوا الْمُشْرِکَاتِ حَتَّىٰ یُؤْمِنَّ .... وَلَا تُنکِحُوا الْمُشْرِکِینَ حَتَّىٰ یُؤْمِنُوا .... ﴿البقرة: ٢٢١﴾

و با زنان مشرک ازدواج مکنید، تا ایمان بیاورند. ....و با مردان مشرک ازدواج نکنید تا ایمان بیاورند....

آیا باز هم به سویی بغیر از وجه الله رو می نماییم؟

والحمدلله رب العالمین.